این موسیقی بدلیل ریتم تند آن در همان ابتدا طرفداران زیادی پیدا کرد و خیلی سریع جای خود را بعنوان یک سبک جدید باز کرد .
کماکان که میبینیم این سبک به زبانهای اسپانیایی، فرانسوی، روسی و حتی چینی نیز سرایت کرده.
امروزه این موسیقی از خواستگاه و هدف اصلی آن یعنی انتقاد از مسائل ومشکلات جامعه ، دور افتاده وبه ابتذال کشیده شده است ، بطوریکهبسیاری از گروه های منحرف وپوچگرا در سرتاسر جهان از این موسیقی و قدرت جاذبه آن برای گسترش گروه وترویج عقاید خود استفاده می کنند .
تاریخچه رپ در ایران برمیگردد به دربار شاهان قاجار ، زمانیکه ملیجک ها و دلقک های داخل دربار برای شاد کردن شاه ، شعرهایی را که مضمون طنز و اجتماعی داشتند بصورتی ریتمیک وطرب انگیز ، همراه با تنبک یا ضرب می خواندند .
بله ما ایرانیها از آن زمان در فرهنگمان موسیقی رپ ( سخنوری ) داشتیم ولی نه به سبک و سیاق امروزی .
اولین خواننده ایرانی که در سالهای اولیه بعد از انقلاب در کار خود موسیقی رپ را گنجاند ، شهرام آذر ( گروه سندی ) بود .
موسیقی این گروه تلفیقی از سبک های پاپ ، بندری ، رپ و جاز است اما به هیچ وجه آهنگ های رپ این گروه بسمت ابتذال نرفت و از آن برای بیان مسائل ومشکلات اجتماعی استفاده می شد .
چیزی که ما در این سالها بعنوان موسیقی رپ میبینیم ومی شنویم از فرهنگ غرب وارد شده وچیزی جز تقلید کورکورانه ازآهنگ های رپ امریکایی نیست .
متاسفانه این موسیقی که داریم هر روز بیشتر وبیشتر داریم ازموبایل ها و ماشین های در حال عبور در کوچه وخیابان می شنویم 90 درصدشان فاقد معنی و محتوا و مبتذل می باشند . آهنگ ها اکثرا از نمونه های خارجی گرفته می شوند و فقط رویشان شعر فارسی گذاشته میشود .
امیدواریم کیفیت موسیقی رپ روز به روز در کشورمان افزایش یابد و تبدیل به یک موسیقی سازنده شود .
لطفا نظر بدهید